13-02-97
To Ben Schot,
Rotterdam
13-02-97
Dear Ben,
You
asked me how I wrote my texts. I know you can hardly believe I'm able to write
in 3 different languages. But I don't write these texts all by myself. I manipulate
them using existing texts, just like I manipulate photos which I find on the
Net.
To
write these texts, I start from existing texts in the 3 languages and I process
them, using a computer program called a 'chainer'. This program can be accessed
on the Net, but I won't give the address, otherwise everyone could do like me.
Everything I am
willing to say about my own writing methods is written
in one of the pages on my site.
You
will find examples of quatrains in Dutch, English
and French, in the following pages. I also wrote
for each language a dialogue and a story. Everything has been neatly recorded
on the CD with different voices. I even designed the cover
of the CD
myself. Let me know what you think of it.
This
picture on top of the page is also a manipulation, of course. I never went to
a court room in the States, and the girl with the angel costume is not me, but
only an avatar that everyone can use and copy on on this chat place called ThePalace.
Besides the explanations on the chainer I did a lot of new things on my web
site, manipulated pictures and secret links
which are all to be found in my empty box.
So don't forget to visit it next time you pass by the internet computers in
the public library.
*bisous*
Mouchette
If
anyone wants to buy the CD, I will just tell them to contact
the art center in Rotterdam which did the production:
TENT./CBK
Witte de Withstraat 50
3012 BR Rotterdam
tel. 010.4135498
e-mail: tent@cbk.rotterdam.nl
PS:
Thanks very much for the presentation text you wrote me. Too bad it was too
long to come in the CD booklet
. I shall just copy it here underneath, in case someone dutch wants to read
it. I hope I can have it translated in English some day.
Het is een vreemde gedachte dat Mouchette's gedichten voor het grootste gedeelte geschreven worden door een onpersoonlijk computerprogramma. Het persoonlijke karakter van haar poëzie en proza doet op geen enkele manier vermoeden dat er een kunstmatige bewerking van een essay over Victor Hugo, een artikel uit een financiëel-economisch tijdschrift, een recept voor Tagliatelle à la Tour d'Argent, een recensie over de mislukte comeback van een mezzosopraan, een ambtelijke brief over gemeentelijke belastingen of een handleiding van een videorecorder aan ten grondslag kan liggen. Nog vreemder is de gedachte dat het een meisje van bijna 13 jaar is, dat het computerprogramma op een dergelijke inventieve en veelzijdige manier naar haar hand weet te zetten. Tenslotte lijkt het een bijzonder talent te vereisen om het door de computer systematisch verwerkte en daarna uitgebraakte materiaal de verscheidenheid aan stijlen en vormen te geven die het meertalige literaire werk van Mouchette kenmerkt.
Menigeen heeft zich tevergeefs gewijd aan het ontrafelen van het systeem waarmee Mouchette's teksten zijn samengesteld. Ik ben daar geen uitzondering op. Toen ik voor het eerst een tekst van haar onder ogen kreeg, was ik me er weliswaar niet van bewust dat die grotendeels door een computer was voortgebracht, maar vermoedde ik wel een bepaalde systematiek die eraan ten grondslag lag. De hopeloze speurtocht die na dat vermoeden volgde, mag me dan verrijkt hebben met kennis over de verschillende codetabellen van het ASCII, het verschil tussen een QWERTY en een AZERTY toetsenbord en zelfs over de bijzonder ingewikkelde code waarin het Franse verzet haar boodschappen in de Tweede Wereldoorlog verzond, enig inzicht in de teksten van Mouchette heeft hij me niet opgeleverd. Ik had er beter aan gedaan Mouchette's laconieke houding tegenover het door haar gebruikte systeem van begin af aan serieus te nemen. Voor haar is het systeem niet meer dan een instrument, dat onbelangrijk en vergeten is, zodra zij de teksten een vorm heeft gegeven. Een vorm, een mal waarin het ruwe, amorfe materiaal gegoten is, die zij steeds met grote zorgvuldigheid kiest en die kan variëren van een brief, een dialoog, een verhaal tot een gedicht.
Ik heb geleerd de kracht van Mouchette's bijzondere werk niet in de onderliggende systematiek te zoeken, al is die ongetwijfeld aanwezig. Noch in de overdracht van een bepaalde inhoud, al zijn elementen als sfeer en toon er onmiskenbaar in te ontdekken. Noch in een deconstructie van bestaande teksten, stijlen of literaire vormen, al kan men het ook om die reden bewonderen. De kracht ligt eerder in het receptieve karakter ervan. Mouchette's teksten zijn alles wat de lezer of luisteraar erin wil zien of horen; ze zijn de perfecte spiegel voor een ieder die zichzelf wil bewonderen.
En het enige dat Mouchette daar aan toe lijkt te voegen, is haar licht ironische maar vriendelijke standaardgroet:
Ben Schot.
